تاب آوری فرزندان در شرایط طلاق

تاب آوری فرزندان در شرایط طلاق

 تاب آوری فرزندان در شرایط طلاق: بسیاری از ادبیات تحقیقات موجود اخیر که در پی بررسی و جست و جو و یا کنکاش مقولات تاب آوری والدین هستند خود واجد یک نگاه و یک بینش درمان محور بوده و یا اینکه دیدگاههای حوزه مددکاری اجتماعی را دخالت میدهند و آنها را وارد مینمایند و این معمولاً در شکل و شمایل مطالعات موردی صورت میگیرد.

تحقیقات همچنین در پی آن هستند که به و الدین کمک کنند در زمانی که در مواجهه با شرایط سخت و پیچیده و یا دشوار ناشی و یا برخاسته از خصایص و یا ویژگی کودک خودشان از قبیل معلولیت و یا ناتوانی و یا مشکلات و مسائل احساسی و رفتاری می باشد، به خوبی سازگار و منطبق شوند. و این کاملاً متفاوت از دیگر کارهای تحقیقاتی در حوزه تاب آوری میباشد. دیگر حوزه و بافتار همچنین به حوزه جدایی و طلاق مرتبط می شود. همچنین یک میزان کم و حداقلی پیرامون کار در حوزه واکنشها به موضوع فقر وجود دارد.

شواهد همچنین در خصوص آنچه که والدین در خصوص تاب آوری می اندیشند و تفکر میکنند هم اندک و کم میباشد. یک نمونه پژوهشی با برد و طیف کم به تبیین و توصیف شش خانواده استرالیایی (همه مادران) پرداخته است که به عنوان خانواده هایی که نیاز به حمایت و پشتیبانی بالا در خصوص کودک ناتوان و معلول دارند، شناسایی شده اند. گاردنر وهارمون ۲۰۰۲.تاب آوری فرزندان در شرایط طلاق

نکات قوتی که این زنان در خودشان و در خانواده هایشان آن را یافته اند بدین منوال است:

* نگرشهای طولانی مدت و مستمر مثبت اندیشانه به زندگی
* یک رویکرد سامان یافته و منسجم مبتنی بر اعتماد به نفس
* تأیید و تصدیق هم نقاط قوت و هم نقاط منفی یا محدودیتهای خود
* والدین حمایت کننده و یا دیگر افراد و اشخاص حمایت کننده
*داشتن حس هدف مندی و یا در پاره ای از اوقات در ارتباط با باورها و اعتقادات دینی

استراتژیهای مقابله و سازگاری

روشهایی که در آنها والدین به مقابله و سازگاری میرسند تااندازه ای به خود موقعیت و یا وضعیت متکی میباشد و به آن وابسته است ….

متن کامل این پژوهش را از اینجا دریافت نمایید.

ترجمه و گردآوری: فاطمه محمدی؛ مددکار اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان